Vaccinaties: Ongevaccineerde kinderen geen bedreiging

/ oktober 2, 2019

(WantToKnow) Haar naam is Tetyana Obukhanych en ze is gepromoveerd in Immunologie, aan de uiterst prestigieuze Harvard-university. Ze schrijft het onderstaande stuk, in de hoop dat een aantal misvattingen over vaccins gecorrigeerd zal worden. En om onwetende en vaak angstige ouders en gevaccineerden, te helpen een eerlijk en evenwichtig begrip te ontwikkelen rondom vaccins en vaccinaties. Ondersteund door de vaccinatietheorie en de nieuwste wetenschappelijke bevindingen.

Wij van WantToKnow kunnen ons hierbij alleen maar aansluiten, niet in de laatste plaats omdat er op dit moment wereldwijd heftige processen gaande zijn, om zogenaamd democratisch, het proces van de onvervreemdbare lichamelijke integriteit van elk mens te ondergraven, door vaccinaties verplicht te stellen. De uitermate krachtige opstand tegen dit proces is absoluut noodzakelijk, om ook de andere agenda, die zonder twijfel achter de vaccinatie-propaganda zit, te ontkrachten en ondermijnen..!

Overigens ontwikkelde de studierichting van Dr. Obukhanych’s zich vooral om persoonlijke redenen richting immunologie. Ze wenste simpelweg duidelijkheid over de kinderziektes die ze tóch had gekregen, terwijl ze ervoor was gevaccineerd. Ook zij bleek geïndoctrineerd om te geloven dat er genoeg kennis was over de natuurlijke weerbaarheid van het menselijke lichaam,, tegen deze ziektes en de fabeltjes die over de kracht van vaccins werden verkondigd. Want ook zij is het levende bewijs voor het feit dat vaccins niet immuniseren, maar tijdelijk iets teweeg brengen..!

Het is alleen al om over achter de oren te krabben, dat er geen consensus is onder artsen, of vaccinaties veilig, effectief en betrouwbaar zijn..!!

En zoals je zult lezen, is deze gepromoveerde arts, uiterst succesvol met haar ‘second look’ naar de fabeltjes rondom vaccins en vaccinaties.. Maar het is vooral een persoonlijke reis van de vaccinatie-illusie naar het omarmen van de kracht van het menselijke immuunsysteem, zoals we dat ook al konden lezen in de artikelen die Harry Zandvliet hier op de site schreef, over met name de idiotie rondom mazelenvaccinaties..

Het is dr. Obukhanych’s missie om meer kennis en inzichten te verspreiden over de kracht van het menselijke afweersysteem (immuunsysteem) en ook het zelfgenezend vermogen in dat kader. Dit vermogen is in staat om te leren, maar dient daartoe wel de goede prikkels te krijgen, inderdaad in de vorm van ‘kinderziektes’.. Ook het immuuunsysteem is wel degelijk in staat, heftige aanvallen door epidemieën te weerstaan. 

Wordt de angst om NIET te vaccineren, ‘gevaar’ te lopen, niet het best met dit plaatje duidelijk gemaakt..?

Harvard-Immunoloog in een open brief: 
Ongevaccineerde kinderen geen bedreiging voor gevaccineerde kinderen..!! 2017 © WantToKnow.nl/be

Vormen ongevaccineerde kinderen een grotere bedreiging voor de gezondheid van de gemeenschap dan gevaccineerde kinderen? Er wordt vaak gezegd dat degenen die ervoor kiezen hun kinderen uit gewetensbezwaren niet te vaccineren de rest van de gemeenschap in gevaar brengen. Deze redenering zorgt ervoor dat vaccinevrijstellingen vanwege federale en staatswetten niet of nauwelijks worden toegelaten. U moet zich ervan bewust zijn dat de bescherming, die door vele moderne vaccins wordt verleend – het grootste deel door de CDC aanbevolen vaccinaties – met een dergelijke verklaring niet in overeenstemming is.


Ik heb hieronder de aanbevolen vaccinaties beschreven welke een eventuele ziekteoverdracht niet kunnen helpen voorkomen, om twee redenen: omdat de vaccinaties niet zijn ontwikkeld om overdracht van een infectie tegen te houden (alleen om ziektesymptomen te helpen voorkomen) of omdat het gaat om niet-overdraagbare ziekten. Mensen die onderstaande vaccins niet hebben ontvangen vormen dus geen enkele bedreiging voor de openbare gemeenschap. Dit impliceert dat discriminatie tegen niet-geïmmuniseerde kinderen in een openbare schoolomgeving niet is gerechtvaardigd.

Het betreft:

  1. Het IPV (geïnactiveerde poliovirus) kan de overdracht van het poliovirus niet voorkomen. Het poliovirus is al minstens twee decennia niet aanwezig in Amerika. Zelfs als het wilde poliovirus door buitenlandse reizen in ons land opnieuw zou worden geïmporteerd, zullen poliovaccinaties met IPV de veiligheid van openbare ruimtes niet beïnvloeden. De uitroeiing van het wilde poliovirus wordt toegeschreven aan het gebruik van een ander vaccin, het OPV of orale poliovirus vaccin. Uit bepaalde veiligheidsoverwegingen werd het gebruik van OPV lang geleden gefaseerd vervangen door IPV.
  2. Tetanus is geen besmettelijke ziekte, maar een gevolg van een wond die is besmet met C. tetani sporen. Vaccinatie tegen tetanus (via het DTaP combinatievaccin) kan de veiligheid van openbare ruimten niet beïnvloeden; de tetanusvaccinatie is alleen bedoeld om persoonlijke bescherming te bieden.
  3. Het difterievaccin (ook in het DTaP-vaccin) is ook niet ontworpen om de overdracht van C. difhtheriae te voorkomen, alleen bedoeld om de ziekteverwekkende effecten van het difterie-toxine te voorkomen. Vaccinatie tegen difterie kan de veiligheid van de openbare ruimten niet veranderen; het difterievaccinatie is eveneens alleen bedoeld voor persoonlijke bescherming.
  4. Het acellulaire pertussis (aP) vaccin (het laatste element van het gecombineerde vaccin DTaP), dat nu in de VS wordt gegeven, heeft het hele cel pertussis vaccin in de late jaren negentig vervangen, gevolgd door een ongekende herhaling van kinkhoest. Uit een experiment met opzettelijke pertussis infectie in primaten bleek dat het aP vaccin niet in staat is om kolonisatie en overdracht van B. pertussis te voorkomen. De FDA heeft al een waarschuwing gegeven aangaande deze cruciale bevinding.
    Bovendien heeft de vergadering van de Raad van Wetenschappelijke Raadgevers CDC in 2013 nog aanvullende alarmerende data gegeven. Pertussisvarianten (PRN-negatieve stammen) die momenteel in de VS circuleren hebben een selectief voordeel om degenen die up-to-date zijn met hun DTaP-boosters te besmetten. Mensen die up-to-date zijn dus eerder geneigd zijn om besmet te raken, en zij zullen anderen besmetten.
  5. Bij veel soorten H. influenzae gaat het Hib vaccin alleen over type ‘b’. De introductie van het Hib-vaccin blijkt nu per ongeluk te hebben geleid tot dominantie van de stammen H. influenzae types ‘a tot en met f’. Deze typen hebben tot een ernstige ziektes geleid en toenemende incidenties bij volwassenen in het tijdperk van Hib-vaccinatie van kinderen. De algemene bevolking is nu kwetsbaarder voor de invasieve ziekte dan het was vóór het begin van de vaccinatiecampagne Hib. Discriminatie tegen kinderen die niet tegen Hib gevaccineerd zijn, heeft dus geen wetenschappelijke betekenis in het tijdperk van de H. influenzae ziekte van type b.
  6. Hepatitis B is een virus in het bloed. Het is niet erg besmettelijk, vooral niet bij kleine kinderen, die geen heroïne naald delen of onderling risicovolle seks hebben. Vaccineren van kinderen tegen hepatitis B beïnvloedt de veiligheid van openbare ruimten niet. Bovendien mogen scholen kinderen die chronisch Hepatitis B dragers zijn niet de toelating verbieden. Om kinderen die ongevaccineerd zijn tegen Hepatitis B de schooltoegang te verbieden- en zelfs geen hepatitis B drager – zou onredelijke en onlogische discriminatie zijn.


Samenvattend: een persoon die niet gevaccineerd is tegen IPV-, DTaP-, HepB- en Hib-vaccins vormt geen grotere bedreiging voor de gezondheid van de gemeenschap als gevaccineerde kinderen. Discriminatie is niet gerechtvaardigd.

Hoe vaak ontstaan er ernstige bijwerkingen na een vaccinatie?
Er wordt vaak gezegd dat vaccinaties zelden tot ernstige bijwerkingen leiden. Helaas wordt deze verklaring door de wetenschap niet ondersteund. In een recente studie in Ontario  is vastgesteld dat vaccinaties daadwerkelijk leiden tot een noodbezoek aan de arts bij 1 op 168 kinderen, na hun 12 maanden vaccinatie, en voor 1 op de 730 kinderen na hun vaccinaties als zij 18 maanden jong zijn.



Wanneer het risico voor een eerste hulp bezoek na vaccinaties bij baby’s zo aantoonbaar hoog is, moet vaccinatie een keuze blijven voor de ouders, die begrijpelijk onwillig zijn om dit onmiddellijke risico te nemen om hun kinderen te beschermen tegen ziekten die over het algemeen mild zijn of waaraan hun kinderen nooit blootgesteld zullen worden.

‘De schijnbare paradox is, dat als veel mensen een mazelenvaccinatie hebben in een populatie, de mazelen een ziekte van geïmmuniseerde personen wordt.’

Kan de discriminatie tegen gezinnen die op gewetensgronden vaccinaties weigeren, voorkomen dat toekomstige ziektenuitbraken van overdraagbare virusziekten, zoals bijvoorbeeld mazelen, ontstaan? Onderzoekers van de d mazelen zijn al lang op de hoogte van de ‘mazelen paradox’. Ik citeer uit het artikel van Poland & Jacobson (1994) ‘Het niet bereiken van het doel: eliminatie van de mazelen – de schijnbare paradox van infecties met mazelen bij geïmmuniseerde personen.’ Arch Intern Med 154: 1815-1820: “De schijnbare paradox is dat, als veel mensen een mazelenvaccinatie hebben in een populatie, de mazelen een ziekte van geïmmuniseerde personen wordt.”

Uit onderzoek blijkt dat in de ‘mazelen paradox’ een fractie van de populatie ‘lage vaccin reactoren’ blijkt. Dat zijn de mensen die slecht reageren op de eerste dosis van het mazelen vaccin. Deze personen hebben een zwakke immuunrespons op de daaropvolgende her-invaccinatie en binnen 2 tot 5 jaar behoren zij weer tot de ‘susceptibles’, diegenen die de mazelen kunnen krijgen, ondanks het feit dat ze volledig gevaccineerd zijn.

Het nogmaals vaccineren kan de lage responsiviteit niet corrigeren: het lijkt een immuno-genetische eigenschap te zijn. Lage respondenten onder kinderen wordt in de VS geschat op 4,7%. 


De krankzinnigheid van de mazelenvaccinaties in beeld. Deze vaccinaties verschenen op het toneel, toen de mazelen door o.a. betere voeding, kleding, behuizing en hygiëne, al bijna verdwenen was.

Uit studies van mazelenuitbarstingen in Quebec in Canada en China blijkt dat uitbraken van mazelen nog steeds optreden, ook wanneer 95-97% of zelfs 99% van de bevolking gevaccineerd is. Dit komt doordat vaccin geïnduceerde antilichamen in de loop van de tijd zelfs bij hoge vaccin responders afnemen. Immuniteit door vaccins lijkt niet op de levenslange immuniteit die wordt verkregen na natuurlijke blootstelling aan een ziekte. Gevaccineerde personen die toch de mazelen ontwikkelen zijn besmettelijk. Er zijn in 2011 twee grote mazelen uitbraken geweest, in Quebec en in New York, geïmporteerd door gevaccineerde individuen.

Samengevat blijkt uit deze gegevens, dat het elimineren van vaccinevrijstellingen (op dit moment door slechts een heel klein percentage van gezinnen) zal het probleem van ziekteherleving niet verhelpen, niet verhinderen en niet helpen voorkomen.

Discrimineren gewetensvolle vaccinanten de enige praktische aanpak..?
De meeste recente gevallen van mazelen in Amerika (waaronder in Disneyland) treden op bij volwassenen en zeer jonge baby’s. In de pre-vaccinatietijd gebeurde dit voornamelijk bij kinderen in de leeftijd tussen 1 en 15 jaar. De natuurlijke blootstelling aan mazelen zorgde voor een levenslange immuniteit, terwijl vaccin-immuniteit in de loop van de tijd afneemt, waardoor volwassenen onbeschermd raken. De mazelen zijn gevaarlijker voor zuigelingen en volwassenen, dan voor schoolgaande kinderen.


Ondanks de hoge kans op blootstelling in de pre-vaccinatietijd kwam de mazelen bijna nooit voor bij baby’s onder de 12 maanden, vanwege de robuuste immuniteit van de moeder. De kwetsbaarheid van zeer jonge baby’s tegen mazelen vandaag de dag is het directe resultaat van de massale campagnes uit het verleden. Hun moeders, die zelf in hun kindertijd zijn ingeënt, hebben niet op een veilige schoolleeftijd de mazelen kunnen ervaren en levenslange immuniteit gekregen. Immuniteit is nu ook niet overgebracht naar hun baby’s.

Er bestaat nu een therapeutische back-up die de geërodeerde immuniteit van de moeder nabootst. Zuigelingen en andere kwetsbare personen komen in aanmerking voor immunoglobuline, een potentieel levensreddende stof, directe antilichamen tegen het virus leverend.

Samenvattend:

1) door de eigenschappen van moderne vaccins vormen niet-gevaccineerde individuen geen groter risico op overdracht van polio, difterie, pertussis en talrijke niet-type b H. influenzae stammen, dan gevaccineerde individuen, niet-gevaccineerde personen vormen geen gevaar voor overdracht van hepatitis B in een schoolomgeving en tetanus is überhaupt niet overdraagbaar;

2) er is een significant verhoogd risico op noodbezoeken aan het ziekenhuis of de arts direct na de vaccinatie afspraken in de kindertijd, waaruit blijkt dat vaccinatie helemaal niet risicovrij is;

3) uitbraken van mazelen kunnen niet volledig voorkomen worden, zelfs als we een bijna perfecte 100% gevaccineerde bevolking zouden hebben;

En tot slot
4) ter voorkoming van mazelen en andere virale ziekten bij niet gevaccineerde kinderen is immunoglobuline beschikbaar.

Samenvattend maken deze vier feiten duidelijk dat het discrimineren van kinderen op scholen van jongeren die op gewetensgronden niet zijn ingeënt definitief ongegrond is. De vaccinestatus van gewetensbezwaarden vormt geen gezondheidsrisico.

Hoogachtend,

Tetyana Obukhanych, Phd 

BronWantToKnow