Homeopathie en Einstein
Toen onze jongste zoon Stijn zestien jaar werd zou hij voor de laatste keer met ons op vakantie gaan. Daarom mocht hij als verjaardagscadeau kiezen waar hij – binnen bepaalde grenzen – naar toe zou willen gaan. Het werd Berlijn, een prachtige, en zeker voor jongeren levendige stad.
Eenmaal daar hadden we ieder onze eigen wensen voor wat we wilden zien. Dat jaar, 2005, werd in Berlijn het feit herdacht dat de beroemde natuurkundige Einstein 50 jaar geleden in Amerika op 76 jarige leeftijd gestorven was aan een gescheurde aorta. Ik wilde met mijn zoon naar een tentoonstelling in het Max-Planck instituut aan de beroemde Unter der Linden-Allee, die gewijd was aan Einstein die in 1914 een baan had aangeboden gekregen aan de universiteit van Berlijn. Op weg ernaar toe grapte ik tegen mijn zoon: ‘Du bist auch ein Stijn’.
Op de expositie was een opgenomen gesprek te horen en te zien tussen drie in 3-D geprojecteerde collega-natuurkundigen: Einstein, Bohr en Heisenberger. Het ging om een stevig meningsverschil over de zogeheten Kopenhaagse interpretatie van de kwantumfysica, waarbij de rol van bewustzijn bij het ervaren van onze werkelijkheid aan de orde was.
Dit is ook nu nog een heikel punt binnen de natuurkunde. Einstein is de man van de formule E = mc2 . Hierin staat E voor energie, m voor massa of stoffelijkheid en c voor lichtsnelheid. En licht is elektromagnetische stralingsenergie. Feitelijk zegt die formule, dat massa ook energie vertegenwoordigt. Het zijn twee kanten van een en dezelfde medaille. Hierin zie ik een link met de homeopathie. Zo wordt tijdens de bereiding van homeopathische geneesmiddelen de stoffelijkheid van geneesmiddelen steeds geringer maar de energetische kracht juist sterker. Dynamiseren of potentiëren noemen we dat, waardoor de herstelkracht van de mens subtiel versterkt kan worden. In mijn laatste boek is te lezen waarom en hoe kwantumfysica homeopathie mogelijk verklaart.
Jan Hoes is arts voor homeopathie (niet praktiserend) en redacteur voor HM