De desinformatiecampagne tegen homeopathie

/ juni 15, 2023

DANA ULLMAN, MPH, CCH 12 JUN 2023

Vanwege de economische, filosofische en wetenschappelijke dreiging van het paradigma en de praktijk van homeopathie, bestaat het vitriool en het antagonisme nog steeds. Het is verhelderend om de desinformatie aan het licht te brengen.

Homeopathische geneeskunde is momenteel een van de belangrijkste alternatieve geneeswijzen die door artsen in Europa (met name Frankrijk, Duitsland, het VK en Italië) en Azië, vooral op het Indiase subcontinent, worden toegepast (EU-Commissie, 1997; Prasad, 2007). Sinds de ontwikkeling van homeopathie als medische specialiteit in het begin van de 19e eeuw, is het internationaal een toonaangevend alternatief voor de orthodoxe geneeskunde geweest en vormt het een voortdurende bedreiging voor de wetenschappelijke, filosofische en economische aspecten van conventionele medische zorg.

De homeopathische benadering van genezing handhaaft een diep respect voor ziektesymptomen als belangrijke afweermechanismen van iemands immuunsysteem en afweersysteem. Terwijl de conventionele geneeskunde vaak de neiging heeft om aan te nemen dat symptomen iets “mis” zijn met de persoon dat moet worden behandeld, geremd, onderdrukt of biochemisch gemanipuleerd, hebben homeopaten de neiging om aan te nemen dat symptomen belangrijke afweermechanismen van het organisme zijn die het meest effectief worden opgelost wanneer behandelingen voeden, de symptomen voeden of nabootsen om een ??genezingsproces op gang te brengen. Uiteindelijk hebben deze twee verschillende benaderingen om mensen te genezen tot verschillende conflicten geleid.

Het is bijvoorbeeld gebruikelijk dat homeopaten de vermeende “wetenschappelijke” onderzoeken dat conventionele medicijnen “effectief” zijn als behandelingen in twijfel trekken, uit bezorgdheid dat veel van deze behandelingen de neiging hebben om symptomen te onderdrukken of de complexe innerlijke ecologie van het lichaam te verstoren en veel te creëren. ernstiger ziekte. Net zoals opiaatmedicijnen uit de 19e eeuw het mom van genezing gaven, beweren homeopaten dat veel moderne medicijnen gezegende verlichting op korte termijn bieden, maar in het kielzog immuundisfunctie, psychische aandoeningen en andere chronische ziekteprocessen veroorzaken. Verder dwingt het feit dat aan de meeste mensen tegenwoordig meerdere medicijnen tegelijk worden voorgeschreven, ondanks het feit dat er zelden klinisch onderzoek wordt uitgevoerd dat de veiligheid of werkzaamheid van dergelijke praktijken aantoont, ons allemaal tot de vraag hoe wetenschappelijk de moderne geneeskunde werkelijk is.

Homeopaten beweren dat een verhoogd aantal gevallen van kanker, hartaandoeningen, chronische vermoeidheid en verschillende chronische ziekten voor steeds jongere mensen het gevolg kan zijn van de onderdrukking van symptomen en ziekteprocessen door de conventionele geneeskunde.

Het is daarom geen verrassing dat conventionele artsen en Big Pharma een lange en donkere geschiedenis hebben van samenwerken om homeopathie en homeopaten aan te vallen.

Het antagonisme tegen homeopathie begon toen de zeer gerespecteerde Saksische arts Samuel Hahnemann, MD, het systeem voor het eerst ontwikkelde in het begin van de 19e eeuw. Hahnemann was een vertaler van toonaangevende medische en farmacologische teksten en de auteur van het toonaangevende leerboek dat door apothekers van zijn tijd werd gebruikt.

Ondanks Hahnemanns grote status in de geneeskunde, farmacologie en scheikunde, leidde zijn sterke kritiek op de conventionele geneeskunde tot persoonlijke aanvallen tegen hem door zowel orthodoxe artsen als door de apothekers (de medicijnfabrikanten van die tijd) die filosofisch en economisch werden bedreigd door het werk van Hahnemann. Toen homeopathie in 1825 in Amerika arriveerde, groeide het snel vanwege het algemeen erkende succes bij de behandeling van epidemieën van infectieziekten die in het begin en midden van de 19e eeuw woedden. Toen het American Institute of Homeopathy in 1844 de eerste nationale medische organisatie werd, ontwikkelde zich een rivaliserende organisatie die voorstelde de groei van homeopathie een halt toe te roepen (Rothstein, 1985, p. 232). Die organisatie noemde zichzelf de American Medical Association.

Het Pulitzer Prize-winnende boek van Paul Starr, “The Social Transformation of American Medicine”, erkende de status die homeopathie bereikte in Amerika in het midden en later van de 19e eeuw:

“Omdat homeopathie tegelijkertijd filosofisch en experimenteel was, leek het voor veel mensen eerder meer dan minder wetenschappelijk dan de orthodoxe geneeskunde” (p. 97). (p. 97).

De Amerikaanse president William McKinley wijdde in 1900 zelfs een speciaal monument aan Dr. Hahnemann in Washington, DC, dat nog steeds staat als het enige monument in de Amerikaanse hoofdstad voor de daden van een arts.U.S.

Vanwege de economische, filosofische en wetenschappelijke dreiging die het paradigma en de praktijk van homeopathie vertegenwoordigen, bestaat echter nog steeds de vitriool en het antagonisme. Het is daarom verhelderend om de desinformatie die over homeopathie wordt verspreid aan het licht te brengen en vervolgens te begrijpen wie deze desinformatiecampagne leidt (het tweede deel van dit artikel zal namen noemen en twee personen bespreken, een uit de VS en een uit het VK, die momenteel leiders in de campagne tegen homeopathie).

De mythen die zich verspreiden over homeopathie

Net als andere propagandisten proberen de ontkenners van de homeopathie desinformatie te creëren door drie eenvoudige technieken te gebruiken. Ten eerste maken de ontkenners van de homeopathie een simpele valse beschuldiging, een leugen, en herhalen die constant en consistent in een poging er een nieuwe ‘waarheid’ van te maken. Ten tweede wordt deze herhaling vervolgens gedaan binnen de context van een of ander legitimerend element. In het geval van de ontkenners van de homeopathie is dat element een verbastering van de normale wetenschap, een analyse van wetenschappelijk bewijs dat redenen (excuses) creëert om studies van hoge kwaliteit uit te sluiten die positieve resultaten laten zien (zelfs die studies die zijn gepubliceerd in toonaangevende conventionele medische tijdschriften), en een verkeerd gebruik van het concept van scepsis. De ontkenners van de homeopathie negeren of bagatelliseren de substantiële hoeveelheid bewijs uit fundamenteel wetenschappelijk en klinisch onderzoek, uit uitkomststudies,

Het derde onderdeel van de techniek is om de leugen aan een kwetsbare bevolkingsgroep te verkopen in een poging herhaling van die groep te krijgen. In het geval van de ontkenners van de homeopathie zijn de kwetsbare groepen vaak jonge wetenschapsstudenten die gecharmeerd zijn van de taal en het elitarisme van hun pas geleerde ambacht, maar die het diepe begrip en de ervaring missen om te beseffen dat ze worden “gebruikt” door de ontkenners. 

De ontkenners van de homeopathie spelen ook in op de angsten van die oudere en gevestigde wetenschappers en artsen die ertoe worden gebracht te geloven dat “als homeopathie waar is, alles over de moderne geneeskunde en wetenschap onjuist is”. Deze oversimplificatie van de werkelijkheid wordt vaak herhaald. 

Echter, net zoals de kwantumfysica niet alle fysica “weerlegt” — maar eerder ons vermogen However, just as quantum physics does not “disprove” all of physics — but, rather, vergroot extendsom gebeurtenissen op extreem kleine en extreem grote systemen te begrijpen en te voorspellen — zo weerlegt homeopathie niet de hele moderne farmacologie, maar breidt onze begrip van het gebruik van extreem kleine doses medicinale middelen om genezingsreacties op te wekken. 

De geschiedenis staat vol met orthodoxe geneeskunde en wetenschap die standvastig weerstand biedt aan verschillende geneeswijzen en paradigma’s van genezing. Hoewel de gemiddelde arts en wetenschapper de neiging heeft om bedreigd te worden door nieuwe ideeën, is een gemeenschappelijke eigenschap van vooraanstaande artsen en wetenschappers een zekere openheid en nederigheid als gevolg van de algemene en zelfs verwachte evolutie van kennis.

Het moet op voorhand worden erkend dat homeopathische beoefenaars, patiënten en gebruikers van deze natuurlijke geneesmiddelen vaak verrast en verbaasd zijn over de resultaten die ze ervaren bij de behandeling van zichzelf, kinderen, baby’s, dieren en zelfs planten. In mijn observaties van de afgelopen 40 jaar zijn de meeste mensen sceptisch over homeopathie totdat ze het proberen en het zelf zien … en er zijn dan goede redenen dat tientallen miljoenen mensen over de hele wereld deze natuurlijke medicijnen gebruiken en erop vertrouwen voor een breed scala aan acute en chronische aandoeningen. Dat gezegd hebbende, de uitdaging is niet alleen om homeopathie uit te proberen, maar er eerst iets over te leren zodat je het correct en effectief kunt gebruiken.

Helaas verspreiden de ontkenners van homeopathie desinformatie over homeopathie, waaronder de volgende mythen:

Mythe #1: “Er is geen onderzoek dat aantoont dat homeopathische medicijnen werken.”

Dergelijke uitspraken zijn een creatief gebruik van statistieken, of wat je ‘leugens, verdomde leugens en statistieken’ zou kunnen noemen. Eigenlijk laten de meeste klinische onderzoeken met homeopathische geneesmiddelen een positief resultaat zien. Als “creatieve statistici” echter alleen het kleinere aantal grote onderzoeken beoordelen, is een positief resultaat minder waarschijnlijk, niet omdat homeopathie niet werkt, maar omdat deze grotere onderzoeken de neiging hebben om slechts één homeopathisch geneesmiddel uit te reiken voor iedereen in de studie, zonder elke mate van geïndividualiseerde behandeling die typerend is voor de homeopathische methode (1). Beweren dat homeopathische geneesmiddelen alleen op basis van deze onderzoeken niet werken, is net zo onlogisch als beweren dat antibiotica niet werken alleen omdat ze niet elke virale, schimmel- of bacteriële infectie genezen.

Mythe #2: “De onderzoeken die aantonen dat homeopathische geneesmiddelen werken, zijn ‘slecht uitgevoerde onderzoeken’.”

Misverstand! Studies die de werkzaamheid van homeopathische geneesmiddelen aantonen, zijn gepubliceerd in The Lancet, het British Medical Journal, Pediatrics, Pediatric Infectious Disease Journal, Cochrane Reports, Chest (de publicatie van de British Society of Rheumatology), Cancer (het tijdschrift van de American Cancer Society ), Journal of Clinical Oncology (tijdschrift van de Society of Clinical Oncology), Human Toxicology, European Journal of Pediatrics, Archives in Facial Plastic Surgery, Archives of Otolaryngology — Head and Neck Surgery, Journal of Clinical Psychiatry en nog veel meer (2) . Al deze onderzoeken waren gerandomiseerd, dubbelblind en placebo-gecontroleerd. Bovendien zijn deze onderzoeken, vanwege vooroordelen tegen homeopathie, rigoureus onderzocht, misschien zelfs rigoureuzer dan normaal.

De zwakke reactie van de ontkenners van de homeopathie is dat de bovenstaande onderzoeken “kersen geplukt” zijn. Welnu, het lijkt erop dat er veel “kersen” zijn (klinische onderzoeken die de werkzaamheid van homeopathische geneesmiddelen verifiëren). Ook hebben talrijke van de bovengenoemde toonaangevende medische tijdschriften meta-analyses gepubliceerd van klinische onderzoeken naar specifieke ziekten en hebben aangetoond dat homeopathische geneesmiddelen aanzienlijk meer voordelen hebben dan een placebo. En verder stellen de ontkenners ten onrechte de “negatieve” studies gelijk als bewijs dat het hele systeem van homeopathie niet werkt, terwijl deze studies in feite meestal van voorbereidende aard zijn, die het gebruik van één of een klein handjevol remedies voor een specifieke voorwaarde.

Ironisch genoeg is aangetoond dat de enige recensie van onderzoek die de homeopathische ontkenners meestal beweren als sterk bewijs dat er geen verschil is tussen homeopathische geneesmiddelen en placebo (Shang et al, 2005) slechte of zeker ontoereikende wetenschap is (Walach, et al, 2005). Fisher, 2006; Rutten en Stolper, 2008; Lüdtke en Rutten, 2008).

Mythe #3: “12C is als een druppel in de hele Atlantische Oceaan.”

Pure fantasie (en vage wiskunde)! In feite zijn voor de dosis 12C 12 reageerbuizen nodig en wordt 1 procent van de oplossing uit elk van de 12 reageerbuizen gehaald. Het is ook heel typerend voor de “ontkenners” van de homeopathie om met een strak gezicht te beweren dat voor het maken van een enkel homeopathisch geneesmiddel meer water nodig is dan er op de planeet bestaat. Het lijkt erop dat de sceptici zo fundamentalistisch zijn in hun standpunt dat ze bewust of onbewust ten onrechte aannemen dat de verdunningen die in de homeopathie worden gebruikt, proportioneel toenemen met elke verdunning; ze gaan ervan uit dat elke verdunning 10 of 100 keer meer water nodig heeft bij elke verdunning — wat ze niet doen, en zelfs de meest elementaire artikelen en boeken over homeopathie bevestigen dit feit. Helaas (en vreemd genoeg) lijken de meeste sceptici van homeopathie elkaars verkeerde informatie over homeopathie te lezen en hebben ze de neiging om de realiteit van wat homeopathie is te verdraaien op een manier die het verkeerd interpreteert.

Mythe #4: “Er zit niets in een homeopathisch geneesmiddel. Het is gewoon water.”

Onwetendheid en directe desinformatie. Ten eerste, een groot aantal homeopathische geneesmiddelen die in natuurvoedingswinkels en apotheken worden verkocht, zijn zogenaamde “lage potenties”, dat wil zeggen kleine of zeer kleine doses medicijnen, waarvan de meeste in een vergelijkbare dosis zitten als bepaalde krachtige hormonen. en afweercellen circuleren in ons lichaam. Ten tweede hebben wetenschappers van het Department of Engineering van het Indian Institute of Technology aan de hand van monsters van zes verschillende geneesmiddelen gemaakt van mineralen consequent bevestigd dat de uitgangsstof nog steeds aanwezig is in de vorm van nanodeeltjes van de uitgangsmineralen, zelfs wanneer het geneesmiddel honderden jaren heeft ondergaan. van seriële verdunningen – met krachtig schudden tussen elke verdunning, volgens de homeopathische methode (Chikramane, Suresh, Bellare, 2010; 2012) (3). Verder, toonaangevende chemie- en natuurkundetijdschriften hebben ander onderzoek gepubliceerd om te bevestigen dat er verschillen zijn tussen water en “homeopathisch water” (Elia en Niccoli, 1999; Elia, Napoli, Niccoli, et al, 2008; Rey, 2003)

Mythe #5: “Als we momenteel niet begrijpen hoe homeopathische medicijnen werken, dan kunnen ze niet werken. Het is hekserij.” 

We hebben de neiging om informatie klakkeloos over te nemen zodra we iets horen over onderzoeken of wetenschappelijk bewijs. Hoeveel keer in de geschiedenis hebben wetenschappers en anderen nog nodig voordat ze beseffen dat we veel van de mysteries van de natuur niet begrijpen, maar dat ons gebrek aan begrip niet betekent dat de mysteries niet echt zijn. Homeopathie “hekserij” noemen is duidelijk iemands angst voor wat ze niet weten of begrijpen, en een algemene observatie uit de geschiedenis is dat wanneer iemand op heksenjacht gaat, er een heks wordt gevonden (op de een of andere manier). Het feit dat er een kleine maar belangrijke hoeveelheid basiswetenschappelijk onderzoek is dat fysieke en biologische effecten van homeopathische geneesmiddelen heeft aangetoond, wordt vaak genegeerd (Endler, Thieves, Reich, et al 2010; Witt, Bluth, Albrecht, et al, 2007) . Publiceren in collegiaal getoetste wetenschappelijke tijdschriften is geen gebruikelijke praktijk van heksen (of heksenmeesters).

Dr. Karol Sikora is een gerespecteerd oncoloog en decaan van de University of Buckingham Medical School in Engeland. Sikora heeft zijn ernstige bezorgdheid geuit over de “stalinistische repressie” die bepaalde sceptici van homeopathische en alternatieve geneesmiddelen gebruiken (Sikora, 2009). Sikora heeft harde kritiek geuit op “fauteuilartsen” en anderen die weinig of geen ervaring lijken te hebben met het toepassen van deze behandelingen bij echte patiënten.

Een ander cruciaal bewijsstuk om de onwetenschappelijke houding van de ontkenners van de homeopathie aan te tonen en zelfs te bewijzen, is dat ze nu alle discussies over de werkzaamheid van homeopathische geneesmiddelen willen afsluiten (Baum en Ernst, 2009). Deze medische fundamentalisten ontmoedigen eigenlijk om open te staan ??voor homeopathie. Men moet vraagtekens plaatsen bij deze onwetenschappelijke houding die geselecteerde tegenstanders van homeopathie belichamen, en men moet zich zelfs afvragen waarom ze zo’n standpunt innemen.

Het tweede deel van dit artikel zal verder specifiek bewijs leveren van de onwetenschappelijke houding en acties van die individuen en organisaties die de campagne tegen homeopathie leiden. Een leidende tegenstander van homeopathie uit de VS en een andere uit het VK zullen worden besproken om licht te werpen op dit belangrijke debat in de gezondheidszorg. Blijf op de hoogte om erachter te komen wie ze zijn en waarom ze hun standpunt handhaven.

VOETNOTEN:

(1) Hoewel individualisering van de behandeling een van de kenmerken is van de homeopathische methode, zijn er uitzonderingen op deze algemene regel. Er zijn bijvoorbeeld vier grote gerandomiseerde, dubbelblinde en placebogecontroleerde onderzoeken geweest die hebben aangetoond dat homeopathische Oscillococcinum effectief is bij de behandeling van mensen met griep of een griepachtig syndroom (Vickers en Smith, 2006).(1)

(2) Verwijzingen naar deze en andere onderzoeken zijn te vinden in het volgende artikel: The Case FOR Homeopathic Medicine: Historical and Scientific Evidence — http://www.huffingtonpost.com/dana-ullman/the-case-for-homeopathic_b_451187 .htmlhttp://www.huffingtonpost.com/dana-ullman/the-case-for-homeopathic_b_451187.html

(3) Transmissie-elektronenmicroscopie (TEM), elektronendiffractie door Selected Area Electron Diffraction (SAED) en chemische analyse door inductief gekoppelde plasma-atomaire emissiespectroscopie.(3)

REFERENTIES:

Baum M, Ernst E. Moeten we openstaan ??voor homeopathie? Amerikaans tijdschrift voor geneeskunde. 122,11: november 2009. doi:10.1016/j.amjmed.2009/03.038. http://www.amjmed.com/article/S0002-9343(09)00533-6/fulltexthttp://www.amjmed.com/article/S0002-9343(09)00533-6/fulltext

Chikramane PS, Suresh AK, Bellare JR en Govind S. Extreme homeopathische verdunningen behouden uitgangsmaterialen: een perspectief van nanodeeltjes. Homeopathie. Deel 99, nummer 4, oktober 2010, https://www.homeobook.com/pdf/research151.pdf

Prashant S. Chikramane, Dhrubajyoti Kalita, Akkihebbal K. Suresh, Shantaram G. Kane en Jayesh R. Bellare. Waarom extreme verdunningen niet-nul asymptoten bereiken: een hypothese van nanodeeltjes op basis van schuimflotatie. Langmuir 2012 28 (45), 15864-15875. DOI: 10.1021/la303477s.  https://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/la303477shttps://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/la303477s

Elia V en Niccoli M. Thermodynamica van extreem verdunde waterige oplossingen, Annals of the New York Academy of Sciences, 879, 1999: 241-248. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10415834/ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10415834/

Elia V, Napoli E, Niccoli M, Marchettini N, Tiezzi E(2008). Nieuwe fysisch-chemische eigenschappen van extreem verdunde oplossingen. Een geleidbaarheidsonderzoek bij 25 °C in relatie tot veroudering. Dagboek van oplossingschemie, 37:85-96.  https://link.springer.com/article/10.1007/s10953-007-9215-5 https://link.springer.com/article/10.1007/s10953-007-9215-5

Endler PC, Thieves K, Reich C, Matthiessen P, Bonamin L, Scherr C, Baumgartner S. Herhalingen van fundamentele onderzoeksmodellen voor homeopathisch bereid verdunningen voorbij 10-23: een bibliometrische studie. Homeopathie, 2010; 99: 25-36. https://www.researchgate.net/publication/41404134_Repetitions_of_fundamental_research_models_for_homeopathically_prepared_dilutions_beyond_10-23_a_bibliometric_studyhttps://www.researchgate.net/publication/41404134_Repetitions_of_fundamental_research_models_for_homeopathically_prepared_dilutions_beyond_10-23_a_bibliometric_study

Rapport van de Europese Commissie ter evaluatie van de implementatie van de homeopathierichtlijnen 92/73 EEG en 92/74/EEG, 1997.EU

Fisher P, 2006. Evid Based Complement Alternat Med. 2006 March; 3(1): 145-147.
Online gepubliceerd op 26 januari 2006. doi: 10.1093/ecam/nek007 Published online 2006 January 26. doi: 10.1093/ecam/nek007 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1375230/http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1375230/

Lüdtke R, Rutten ALB. De conclusies over de effectiviteit van homeopathie zijn sterk afhankelijk van de reeks geanalyseerde onderzoeken. Tijdschrift voor klinische epidemiologie. Oktober 2008. doi: 10.1016/j.jclinepi.2008.06/015. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18834714http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18834714

Prasad R. Homeopathie boomt in India. Lancet, 370: 17 november 2007, 1679-80. Prasad R. Homoeopathy booming in India. Lancet, 370:November 17, 2007,1679-80. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18035598http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18035598

Rey L. Thermoluminescentie van ultrahoge verdunningen van lithiumchloride en natriumchloride. Physica A, 323(2003)67-74.  http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378437103000475http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378437103000475

Rothstein WG. Amerikaanse artsen in de 19e eeuw. Baltimore: John Hopkins, 1985.

Rutten ALB, Stolper CF, De meta-analyse van homeopathie uit 2005: het belang van gegevens na publicatie. Homeopathie. Oktober 2008, doi:10.1016/j.homp.2008.09/008. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19371564http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19371564

Shang A, Huwiler-Müntener K, Nartey L, Jüni P, Dörig S, Sterne JA, Pewsner D, Egger M. Zijn de klinische effecten van homeopathie placebo-effecten? Vergelijkende studie van placebogecontroleerde onderzoeken naar homeopathie en allopathie. De Lancet. 366.9487, 27 augustus 2005: 726-732. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16125589

Sikora K. Complementaire geneeskunde helpt patiënten. Times Online, 3 februari 2009.

Starr P. De sociale transformatie van de Amerikaanse geneeskunde. New York: Basis, 1982.

Vickers A, Smith C. Homeopathisch Oscillococcinum voor het voorkomen en behandelen van griep en griepachtige syndromen. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006, nummer 3. Art. Nr.: CD001957. DOI: 10.1002/14651858.CD001957.pub3. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14973976

Walach H, Jonas W, Lewith G. Zijn de klinische effecten van homeopathie placebo-effecten? Lancet. 17 december 2005;366(9503):2081; auteur antwoord 2083-6. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16360778

Witt CM, Bluth M, Albrecht H, Weisshuhn TE, Baumgartner S, Willich SN. Het in vitro bewijs voor een effect van hoge homeopathische potenties – een systematische review van de literatuur. Aanvulling Ther Med. 2007 juni;15(2):128-38. Epub 28 maart 2007. Van 75 publicaties werden 67 experimenten (1/3 van hen replicaties) geëvalueerd. Bijna 3/4 van hen vond een krachtig effect en bijna 3/4 van alle replicaties was positief. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17544864/

NIEUWERE REFERENTIES:

Ullman D (24 juni 2021) Een analyse van vier door de overheid gefinancierde beoordelingen van onderzoek naar homeopathische geneeskunde. Cureus 13(6): e15899. doi:10.7759/cureus.15899 https://www.cureus.com/articles/62105-an-analysis-of-four-government-funded-reviews-of-research-on-homeopathic-medicine

Ullman D. Onderzoek naar mogelijke mechanismen van hormese en homeopathie in het licht van nanofarmacologie en ultrahoge verdunningen. Dosis-respons. 2021;19(2). doi:10.1177/15593258211022983. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/15593258211022983

Dana Ullman, MPH, CCH, is Amerika’s leidende woordvoerder voor homeopathie en is de oprichter van www.homeopathic.com. Deze website is een belangrijke bron voor toegang tot homeopathische boeken, medicijnen, medicijnkits, software en e-cursussen.

Dana Ullman, MPH, CCH, is de auteur van 10 boeken, waaronder zijn bestseller, Everybody’s Guide to Homeopathic Medicines. Zijn meest recente boek is, The Homeopathic Revolution: Why Famous People and Cultural Heroes Choose Homeopathy. Dana’s eCourse over het leren gebruiken van een homeopathische medicijnkit is een geweldige manier om homeopathie praktisch te maken in uw persoonlijke en gezinsleven.

Dana Ullman, MPH, CCH, heeft ook hoofdstukken over homeopathie geschreven voor vier medische leerboeken, waaronder twee gepubliceerd door Oxford University Press.

Dana leeft, oefent en schrijft vanuit Berkeley, Californië. Hij ziet zijn patiënten via Zoom.